In dat kastje, ja, daar ligt het hele verhaal, opgeslagen en bedoeld als erfenis voor wie zich later misschien zal afvragen: Hoe was het toen ook weer? Wat schreef ze eigenlijk allemaal op? Wat is haar missie toch geweest? Wat heeft ze willen zeggen? Neem de tijd en kijk en lees als je er zin in hebt: elke herinnering wordt bewaard in mijn kleine kabinet. Maatje O.
zondag 24 oktober 2010
Alles is immers de moeite waard?
Een nieuwe stap. Ik was in mijn winterslaap beland, waarschijnlijk was ik te moe geworden van al het vele dat gebeurt in stad en land en in mijn leven. Toen ik wakker werd, op zondagmorgen, scheen het herfstzonnetje en ik was weer paraat, met een nieuwe look op de wereld. We zullen zien wat het wordt. Wie komt kijken, is welkom en wie niet komt kijken, hoeft ook niet te gaan, zei mijn moeder altijd. Het is me intussen duidelijk dat iedereen voor zichzelf moet zorgen. Het is alleen maar goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja iedereen moet voor zich zorgen. `N ander zal het echt niet voor je doen daar die zelf druk bezig zijn met zichzelf. De feiten van het leven.
BeantwoordenVerwijderenLiefs
Patricia
Helemaal waar, deze beschouwing. Leuk, dat je weer iets nieuws bent begonnen. Jij bezorgt 'elck wat wils'. Niemand hoeft zich bij jou te vervelen, leesvoer genoeg.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Sybil.