Tja. Ik heb dan wel vanmiddag mijn middagdut gehouden, wat me goed deed, maar één ding is érg. Ik heb Billy gemist. Hij was met zijn baasjes meegekomen naar Catharinahof en gezellig bij Frans op bezoek. Ik ben dol op Billy. Op zijn ranke snuitje, zijn pittige oogjes en zijn schitterend slanke tekkellijf. Hoewel Billy bejaard is, oogt hij opvallend jeugdig. Tja. Ik was naar huis gegaan en heb hem daarmee node moeten missen. Je kunt immers geen twee dingen tegelijk doen: op de bank liggen slapen én de kleine Billy zien. Wat is dat toch met die tekkels, dat ze mijn hart in hun etensbakje kunnen stoppen? O die tekkels toch!
Dit is niet Billy, maar wel een animatie van een soortgenoot. Billy is spitser, zal ik maar zeggen, met meer zwart aan zijn tengere hondenlijf. Maar zeg eens eerlijk, daar smelt je toch van, van zo'n beestje? Ik wel.
iv14november2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten