Uit oma's keukenkast geklapt

Het is momenteel een beetje voller dan anders in mijn keukentje. Ook de koelkast en de vriezer staan lichtelijk bol aan voorraad. Wat is er gebeurd? Ik had Albert. op dinsdag winterwortels mee laten brengen, uien en braadworst, gehakt, soepgroente, ook verse zuurkool, aardappels, rijst, vermicelli en bouillonblokjes.

Een jaar geleden had ik van dergelijke boodschappen zeker geen kond gedaan, maar nu wel. Sedert mijn rol van mantelzorger m.b.t. het ziekbed van mijn meest dierbare vriend heb ik mijn maaltijden laten bezorgen door Lekker Thuis, een prima oplossing in tijd van nood. Ik kookte in die slopende fase mijn kostje niet meer zelf wegens tijd- en energiegebrek. Het was niet meer op te brengen. Toen ik in januari ook nog brand kreeg door een schlemielig kaarsje en ik noodzakelijkerwijs een dikke maand elders heb gewoond omdat mijn huis tot in detail moest worden opgeknapt, was bij terugkeer de zin om eten te koken over.

Begin deze week kwam de kentering. De tomatensoep die ik nuttigde, was ronduit vies. Ik gruwde ervan. Het andijvieschoteltje smaakte moeizaam, de groente kwam me voor als pap met iets vaaglijks te gissen erin, de aardappels waren dof van smaak en het vlees was erbarmelijk droog, arme koe. Ook het visschoteltje op zaterdag had me tegengestaan, hoewel Lorita graag van de worteltjes op mijn bord kwam peuzelen. We zaten gezellig naast elkaar aan en op tafel ter warme maaltijd, maar het gerecht beviel me niet. Huh.

Een onverwacht moment op een heel ander tijdstip...

Ik dacht na. Waarom eet ik dit? Vroeger at ik altijd met smaak. Toen wist ik het weer. Ik eet dit omdat dát was gebeurd en nu lijd ik aan de gewenning. Maar daar is wél iets aan te doen. Ik werd met spoed wakker en dacht aan Albert., die op afroep via de pc alles netjes bij de mensen thuisbrengt.

Nu zit ik dus, behalve met mijn kookplannen, rijk te zijn met een voorraad etenswaar om van te smullen. Ik moet wel even aan het idee wennen zelf mijn kostje weer te gaan brouwen. Maar wat zal ik vrezen? De soep zal weer de soep van oma zelf zijn, de balletjes vers en handgevormd, de groente fris en smakelijk; en niet te vergeten: de ouderwetse vermicelli, mmm, op smaak te brengen met mosterdsaus. Ook niet te versmaden zullen de zuurkool en de wortelstamp zijn, want die smaken straks weer als vanouds. Met verse worst erbij, recht uit de braadpan. Dat wordt pas echt Lekker Thuis met het goudlabel Eigen Fabricaat. Zalig.

iv11nov2010